Ολόκληρο το Κάλεσμα του ΕΚΑ:

Προς τα
Σωματεία Μέλη του ΕΚΑ


Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας υποστηρίζει την πρωτοβουλία της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Αθήνα και σας καλεί να συμμετάσχετε στην εκδήλωση με την Ορχήστρα «Κόρες της Ιερουσαλήμ» της Παλαιστίνης. Η εκδήλωση που εντάσσεται στο πλαίσιο των θερινών εκδηλώσεων του Δήμου Βύρωνα θα λάβει χώρα στο Θέατρο Βράχων την Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017, με ώρα έναρξης 21.00 μ.μ.

Παρακαλούμε για την παρουσία σας ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Προσκλήσεις μπορείτε να προμηθευτείτε από τα γραφεία του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος	Ο Γεν. Γραμματέας
Γεώργιος Μυλωνάς	Κωνσταντίνος Κουλούρης

     Ρεκόρ 65,6 εκατ. ανθρώπων που είτε είναι πρόσφυγες, είτε αιτούμενοι ασύλου, είτε εσωτερικοί πρόσφυγες σ' όλο το κόσμο ανακοίνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR) στην ετήσια έκθεσή της με θέμα τις Παγκόσμιες Τάσεις που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα ενόψει της 20ής Ιουνίου, Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων.
     Σύμφωνα με την έκθεση ο εκτιμώμενος αριθμός για το τέλος του 2016 είναι αυξημένος κατά 300.000 έναντι εκείνου του 2015, αλλά αυτή η αύξηση είναι μικρότερη του 2014-15 όταν ο αντίστοιχος αριθμός ήταν αυξημένος κατά 5 εκατ.
     Ωστόσο ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες Filippo Grandi δηλώνει απογοητευμένος για την αποτυχία της διεθνούς διπλωματίας: "Ο κόσμος φαίνεται να αδυνατεί να κάνει ειρήνη" δηλώνει και συνεχίζει: "Έτσι θα δείτε παλιές συγκρούσεις να παραμένουν και νέες να ξεσπούν αλλά και οι δύο να παράγουν εκτοπισθέντες.... Η αναγκαστική εκτόπιση είναι ένα σημάδι για πολέμους που δεν τελειώνουν ποτέ".
     Το 2016 περίπου 340.000 κάτοικοι εγκατέλειψαν λόγω της συνεχιζόμενης βίας το Νότιο Σουδάν για την γειτονική Ουγκάντα, αριθμός μεγαλύτερος από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ακόμα και από τους 200.000 που εκτιμάται ότι έχουν εγκαταλέιψει την Συρία. 36 ώρες μετά τη διέλευση των συνόρων από μια απλή ξύλινη γέφυρα, οι πρόσφυγες λαμβάνουν ένα μικρό οικόπεδο και τα υλικά που χρειάζονται για να αρχίσουν να καλλιεργούν το δικό τους φαγητό. Πριν από ένα χρόνο το χωριό Bidi Bidi ήταν ακριβώς αυτό, αλλά τώρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους προσφυγικούς οικισμούς στον κόσμο, όπου σε 250 τετρ. χιλιόμετρα κατοικούν πάνω από 250.000 άνθρωποι! Ο ΟΗΕ δηλώνει ότι αυτό το ρεκόρ θα ενθαρρύνει τις πλούσιες χώρες να ξανασκεφτούν, όχι μόνο να δεχτούν περισσότερους πρόσφυγες αλλά να επενδύσουν στην προώθηση της ειρήνης και την ανασυγκρότηση.
     Ο κ. Grandi προειδοποίησε επίσης για το βάρος που καλούνται να επωμισθούν πολλά από τα φτωχότερα κράτη του κόσμου καθώς το 84% των εκτοπισθέντων στον κόσμο ζουν σε τέτοιες χώρες. "Πώς μπορώ να ζητήσω από χώρες με πολύ λιγότερους πόρους στην Αφρική, την Μέση Ανατολή ή την Ασία να δεχτούν εκατομμύρια πρόσφυγες εάν οι πλουσιότερες αρνούνται να το πράξουν;" λέει ο κ. Grandi.
     Ιδού μερικά από τα ανατριχιαστικά στοιχεία της έκθεσης:
     Από τα 65,6 εκατ. εκτοπισθέντες σ' όλο τον κόσμο οι:
     22,5 εκ. είναι πρόσφυγες
     40,3 εκ. εκτοπισθέντες στην ίδια τους τη χώρα
     2,8 εκ. αναζητούν άσυλο
     Οι πρόσφυγες προέρχονται:
     Αφγανιστάν: 2,5 εκ
     Νότιο Σουδάν: 1,4 εκ
     Συρία: 5,5 εκ
     Χώρες με το μεγαλύτερο αριθμό φιλοξενούντων προσφύγων:
     Τουρκία: 2,9 εκ
     Πακιστάν: 1,4 εκ
     Λίβανος: 1 εκ
     Ιράν: 979.400
     Ουγκάντα: 940.000
     Αιθιοπία: 791.000
     'Αλλοι 6,3 εκ. Σύριοι εκτοπίζονται μέσα στη χώρα τους ενώ σε αριθμό ακολουθούν το Ιράκ και η Κολομβία.
     Ένας στους 113 ανθρώπους στον κόσμο είναι εκτοπισμένος.
     Ασυνόδευτα παιδιά, κυρίως από το Αφγανιστάν και τη Συρία, έκαναν 750.000 αιτήσεις σε 70 χώρες το 2016.
     Περίπου 189.300 πρόσφυγες έγιναν δεκτοί για επανεγκατάσταση σε 37 χώρες.
     Περίπου 552.000 πρόσφυγες επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους, υπερδιπλάσιοι σε σχέση με το 2015. Οι περισσότεροι επέστρεψαν στο Αφγανιστάν.
     Σε 10 εκατ. περίπου υπολογίζονται οι απάτριδες. 

                                                                                                                                                                                         Επιμέλεια: Μιχάλης Πολυχρόνης
                                                                                                                                                                                   Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, GUARDIAN
     

Είχα την τύχη να εκπαιδεύομαι οικονομολόγος κατά τη διάρκεια της Οικονομικής Κρίσης, της πολιτικής αστάθειας και των ατελείωτων Eurogroup. Να δω ελπίδες να χτίζονται και να γκρεμίζονται, επιχειρήσεις να προσπαθούν αλλά να κλείνουν, την ανεργία να εκτοξεύεται, τις προβλέψεις να γίνονται χειρότερες, και ταυτόχρονα τις υποσχέσεις να γίνονται μεγαλύτερες. Την Πέμπτη 15 Ιουνίου είδα άλλη μία συμφωνία για την Ελλάδα.

Μετά την ψήφιση των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων, για μεταρρύθμιση της φορολογίας εισοδήματος και του συνταξιοδοτικού συστήματος μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος, η Ελλάδα ΄΄κέρδισε΄΄ την εκταμίευση της επόμενης δόσης και μια πιο συγκεκριμένη διατύπωση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Πιο συγκεκριμένα, ανακοινώθηκε με σαφήνεια ότι μετά την λήξη του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018, θα εφαρμοστεί μια δέσμη μέτρων για την αναδιάρθρωση του Ελληνικού Χρέους. Πιθανά τέτοια μέτρα θα ήταν μια επέκταση των ωριμάνσεων των δανείων ή μια παράταση της περιόδου χάριτος ως και για 15 χρόνια. Πάντως, η συγκεκριμενοποίηση και ποσοτικοποίηση των μέτρων αυτών θα γίνει στο μέλλον, βάση των εκθέσεων βιωσιμότητας του Χρέους. Ακόμα, αναφέρεται πως αν καταστεί απαραίτητο, θα ληφθούν επιπλέον μέτρα για το χρέος στο μέλλον. Το πιο σημαντικό όμως κομμάτι αυτής της συμφωνίας είναι η οριστικοποίηση των μελλοντικών δημοσιονομικών στόχων της χώρας. Η Ελλάδα καλείται να δημιουργεί πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και στη συνέχεια περίπου 2% μέχρι το 2060. Το μόνο θετικό κομμάτι σε αυτό το μέρος της συμφωνίας, είναι η αποδοχή της πρότασης για αποπληρωμή του Χρέους ανάλογη με την απόδοση της Ελληνικής Οικονομίας. Έτσι, η εξυπηρέτηση του Χρέους δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και το 20% στο μέλλον.

Στο κείμενο του Eurogroup αναφέρεται, πολλαπλές φορές, η λέξη ανάπτυξη. Λογικό, αφού πλέον έχει γίνει κοινή πίστη όλων πως αυτή είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγουμε από τα δεινά που έχουν φέρει στη χώρα η οικονομική κρίση και οι δεκαετίες κακής διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών της. Ορθό. Το λογικό ερώτημα είναι λοιπόν, πως η παραπάνω συμφωνία επηρεάζει την όποια αναπτυξιακή δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας;

            Η οικονομική πολιτική που ασκείται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα επικεντρώνεται στην προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων από το εξωτερικό, που θα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών, της ρευστότητας και τελικά του ΑΕΠ της χώρας. Σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη δυνατή μείωση των εξόδων της χώρας και τη μεταρρύθμιση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας (συνταξιοδοτικό, ασφαλιστικό), η χώρα θα καταστεί ικανή να αποπληρώσει τα χρέη της και να αναδιανείμει ό,τι περισσέψει, σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο είναι τα άπιαστα ποσοστά πρωτογενών πλεονασμάτων που η Ελλάδα καλείται να παράγει για τα επόμενα 42 χρόνια! Η διαρκής πολιτική λιτότητας, που αναμένεται να επιβληθεί για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, δεν συμβαδίζει με την οικονομική μεγέθυνση μιας χώρας, όπως έχει αποδειχθεί πολλαπλές φορές στην παγκόσμια οικονομική ιστορία. Η αύξηση του ΑΕΠ μιας οικονομίας απαιτεί τη συγκρότηση ενός παραγωγικού προτύπου που δεν θα βασίζεται εξολοκλήρου μόνο σε ένα τομέα παραγωγής, αλλά στην πλήρη εκμετάλλευση των παραγωγικών δυνατοτήτων της. Απαιτείται η συγκρότηση μιας παραγωγικής βάσης που θα δημιουργήσει καινοτόμες επιχειρήσεις και προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, τα οποία θα αυξήσουν τις εξαγωγές, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εισαγωγές και την εξάρτηση από αυτές. Η βελτίωση του επιπέδου παραγωγής, θα μειώσει την ανεργία και θα αυξήσει περεταίρω την εγχώρια ζήτηση, έχοντας πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην μεγέθυνση του ΑΕΠ. Έτσι γίνεται εφικτή, τόσο μία αναδιανομή του πλούτου, που θα διόρθωνε τα ακραία κοινωνικά φαινόμενα που έχουν εμφανιστεί, όσο και η κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας προς τους διεθνείς πιστωτές.

Για να γίνει εφικτό όμως το παραπάνω θα πρέπει να γίνουν στοχευμένες επενδύσεις, που ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει. Επιπλέον, είναι αναγκαία η αποτελεσματική χρησιμοποίηση όλου του δυνατού ανθρωπίνου κεφαλαίου, η κατασκευή των κατάλληλων υποδομών και η αύξηση της ρευστότητας. Και αν κάνουμε τη υπόθεση πως το τελευταίο θα ικανοποιηθεί, από την υπόσχεση του Eurogroup για στήριξη της Ελλάδας στην έξοδο στις διεθνείς αγορές, σε όλα τα υπόλοιπα μπαίνει ως τροχοπέδη η απαίτηση για άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτά, είναι η πραγματική αιτία του «BrainDrain», της απάνθρωπης φορολογικής επιβάρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, των μειωμένων επενδύσεων, της μηδαμινής εγχώριας ζήτησης, των χαμηλών ρυθμών μεγέθυνσης του ΑΕΠ και ως ένα βαθμό της πολιτικής αστάθειας. Και ενώ το μέτρο για την σύνδεση της αποπληρωμής του Χρέους με την απόδοση της Οικονομίας είναι θετικό, το μόνο που πραγματικά θα καταφέρει θα είναι η μείωση της επίδρασης του Χρέους στον Οικονομικό Κύκλο. Σημαντικό, αλλά όχι ικανό από μόνο του για να προωθήσει την ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.

Αν πιστέψουμε πως το ερώτημα της παραμονής ή όχι στην Νομισματική Ένωση έχει σταματήσει να είναι το κυρίαρχο, για την κυβέρνηση τουλάχιστον μοιάζει να έχει απαντηθεί πλήρως, τότε θα πρέπει να επικεντρωθούμε στη δημιουργία των βέλτιστων όρων ανάπτυξης και ύπαρξης της Ελλάδας μέσα στην Ένωση. Να ακολουθήσουμε τις οικονομικές πολιτικές που θα επανεκκινήσουν την Ελληνική Οικονομία και σταδιακά θα την κάνουν να φτάσει σε παρόμοια ταχύτητα με αυτές της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτό εξάλλου, θα έπρεπε να είναι και το κύριο μέλημα της ίδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει αρχίσει να πληρώνει βαριά το τίμημα των ιδεολογικών εμμονών της και της δημιουργίας οικονομιών πολλών ταχυτήτων στο εσωτερικό της. Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητα της Κυβέρνησης σε κάθε Eurogroup και όχι η Πολιτική διαχείριση του αποτελέσματος στο εσωτερικό της χώρας. Μια υπόσχεση για τη διαχείριση του χρέους δεν είναι αρκετή για να πάρει η Ελληνική παραγωγική μηχανή μπροστά και αν αρκεστούμε σε αυτή τα προβλήματα της χώρας απλά θα συνεχιστούν και διογκωθούν στο μέλλον. Ευτυχώς για την Ελλάδα, το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι πως αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες, δεν θα είναι η τελευταία συμφωνία. 

Αλέξανδρος Πάστρας - Οικονομολόγος

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Επιτέλους ο Υπουργός ΥΠΕΝ έστω με καθυστέρηση ενός μήνα απάντησε στις δύο από τις ερωτήσεις που υποβλήθηκαν από τα κόμματα της Βουλής, στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ από τον Στ. Τάσσο, και στην Ερώτηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από τον Β. Κεγκέρογλου.

Το Προεδρείο του Συνδικάτου ήταν στη Βουλή, ενημέρωσε τους δύο βουλευτές για τις τελευταίες εξελίξεις και τους εφοδίασε με τα κατάλληλα έγγραφα ολοκληρώνοντας έτσι μια από τις βασικές πρωτοβουλίες του Συνδικάτου, οι οποίες οδήγησαν στο μπαράζ ερωτήσεων που κατατέθηκαν προς τον κ. Υπουργό (υπενθυμίζουμε επίσης τις ερωτήσεις τριών βουλευτών από το Ποτάμι, των 38 βουλευτών από τη ΝΔ με τα ίδια ερωτήματα, και της κας Παπακώστα επίσης από την ΝΔ).

Μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης στη βουλή το Προεδρείο του Συνδικάτου συνέχισε με την παράσταση τον κ. Λιάκο, Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό που είχε ορισθεί μετά την τελευταία αγωνιστική κινητοποίηση στο Μαξίμου.

Α) Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Θεωρώντας δεδομένο πως όλοι είστε ενήμεροι και από πρώτο χέρι (απ’ ευθείας ή μαγνητοσκοπημένη τηλεοπτική μετάδοση, μελέτη πρακτικών που σας διαβιβάσαμε ηλεκτρονικά), σας έχει γίνει σαφές ότι ο κ. Σταθάκης επανέλαβε επί της ουσίας και δημόσια πλέον, τόσο όσα μας είχε πει, όσο και αυτά που δεν μας είχε πει κατά τη συνάντηση που είχαμε πριν τρεις βδομάδες.

Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της Βουλής και τις απαντήσεις του κ. Σταθάκη, δύο ήταν οι κύριοι στόχοι του:

1. Να διασκεδάσει τις πολλαπλές πιέσεις που του ασκούνται για την επαναλειτουργία του ΙΓΜΕ και την πληρωμή των εργαζόμενων.
   
   
2. Να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό σε βάρος των συνταξιούχων αλλά και των εν ενεργεία συναδέλφων που διεκδικούν τις αποζημιώσεις τους, που υπενθυμίζουμε ότι έχουν χαρακτηρισθεί σαν μισθολογική παροχή τους από τον Άρειο Πάγο

Ας δούμε όμως αυτά που ανέφερε, ή δεν ανέφερε.

• Όσο αφορά τις αποζημιώσεις που οφείλει το ΙΓΜΕ από το συμβόλαιο του ΙΓΜΕ με την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, δεν έχει πρόθεση να αντιμετωπίσει θετικά το θέμα, αφού θεωρεί ότι όσοι παίρνουν σύνταξη δεν δικαιούνται αποζημιώσεις από ιδιωτική ασφάλιση για να μην επιβαρυνθεί ο φορολογούμενος.
  
  
• Ότι με νομοθετική πρωτοβουλία τροπολογίας διατάξεων νόμων (που δεν αποκάλυψε το περιεχόμενό της), η οποία θα περιληφθεί στο νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα που θα φέρει στη Βουλή μέχρι το τέλος Ιουνίου, θα λύσει το θέμα της κατάσχεσης λογαριασμών, την επόμενη μέρα θα οριστεί η Διοίκηση και δεσμεύτηκε ότι στο τέλος Ιουνίου, που πρακτικά είναι αδύνατο, οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν ένα μηνιάτικο.
  
  

Από όλα τα παραπάνω αλλά και όλη την παρουσία του κ. Υπουργού στη Βουλή διαπιστώνουμε ότι:

1. Οι παρεμβάσεις των δύο βουλευτών ήταν ιδιαίτερα εύστοχες, αφού αποκάλυψαν την παραπλάνηση που επιχειρεί ο κ. Υπουργός με εξομοίωση των αποζημιώσεων της ΕΘΝΙΚΗΣ με τη σύνταξη, με την απόκρυψη του δικαιώματος που προέρχεται από ΕΣΣΕ, και το κυριότερο με την αντιδημοκρατική πρόθεση του να καταργήσει δικαστικές αποφάσεις και μάλιστα αμετάκλητες. Εκτός της απόφασης του Αρείου Πάγου αγνόησε σκόπιμα ότι αυτή η μισθολογική παροχή προβλεπόταν και χορηγήθηκε για κάθε περίπτωση αποχώρησης από το ΙΓΜΕ (μετάταξη, παραίτηση, απόλυση κλπ). Έφτασε μάλιστα στο σημείο να υπαινιχθεί το εντελώς αναληθές, ότι οι εργαζόμενοι έπαυσαν κάποια στιγμή να συμμετέχουν κατά 25% στα ασφάλιστρα!!!.
   
   
2. Επειδή όμως η παραπλάνηση έχει κοντά ποδάρια, δεν είναι τυχαίο ότι στη δευτερολογία του μετά τις καταγγελίες των Βουλευτών δεν μπόρεσε να αντικρούσει κανένα επιχείρημά, τους επιχειρώντας και πάλι να δημιουργήσει εντυπώσεις για προάσπιση του ελληνικού λαού, που κατά τα άλλα με το 3^ο και 4^ο μνημόνιο έχει ξεζουμίσει.
   
   
3. Το ΙΓΜΕ "θα αναβαθμιστεί, θα παίξει τον ρόλο του και θα λειτουργήσει”, χωρίς όμως καμιά διευκρίνιση για τον χαρακτήρα της αναβάθμισης και το ρόλο του ΙΓΜΕ, χωρίς καμία απάντηση για το θέμα των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, για τις οποίες ρωτήθηκε, ούτε επίσης για τη διευθέτηση των υπόλοιπων ουσιαστικών εργασιακών μας αιτημάτων, έστω μέσω της διαδικασίας του ΟΜΕΔ που στήριξε η προηγούμενη διοίκηση. Οι απαντήσεις του κ. Υπουργού μάλλον πολλαπλασίασαν τις ανησυχίες μας, παρά μας καθησύχασαν.
   
   
4. Έγινε επίσης φανερό ότι η πληρωμή της μισθοδοσίας μας συναρτάται από μια αγνώστου περιεχομένου νομοθετική πρωτοβουλία των λογαριασμών του ΙΓΜΕ, με άγνωστες συνέπειες στη συνολική λειτουργία του Ινστιτούτου. Η ασαφής διατύπωση του Υπουργού για την μισθοδοσίας μας παραπέμπει στην καλύτερη των περιπτώσεων σε καταβολή μέσα στον Ιούνιο κάποιας προκαταβολής Ιουλίου. Μήπως ετοιμάζει κανένα πραξικόπημα για τα δεδουλευμένα;
   
   
5. Ο κ. Υπουργός απέφυγε να δώσει απαντήσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα απαλλαγεί το ΙΓΜΕ από τις αναγκαστικές κατασχέσεις που ήδη υπάρχουν (λογαριασμοί, κτίριο Παιανίας). Απέφυγε επίσης να απαντήσει ή έστω να σχολιάσει την προοπτική να καταπέσει στα δικαστήρια η όποια νομοθετική του πρωτοβουλία, για νομοθετική ακύρωση τελεσίδικων και αμετάκλητων δικαστικών που θα προκαλέσει ενδεχομένως ακόμα μεγαλύτερες εμπλοκές για όλους, με πρώτο το ΙΓΜΕ.
   
   
6. Ούτε απάντησε για το γεγονός ότι αποζημιώσεις από δικαστικές αποφάσεις καταβλήθηκαν ακόμα και επί της δικής του υπουργίας τον Φλεβάρη, όπως και επί υπουργού Σκουρλέτη της ίδιας κυβέρνησης.
   
   
7. Συστηματική και επαναλαμβανόμενη ήταν όμως η προσπάθεια του κ. Σταθάκη παραπληροφόρησης για τον χαρακτήρα της παροχής του συμβολαίου και την αποζημίωση που επιδικάζουν τα δικαστήρια, παρουσιάζοντάς την σαν ένα Εφάπαξ, συνταξιοδοτικού χαρακτήρα. Παραπλανητική ήταν επίσης η αναφορά του κ. Σταθάκη που ανέφερε ότι αντί να στραφούν οι συνταξιούχοι κατά της Εθνικής Ασφαλιστικής και να πάρουν το μερίδιο που τους αναλογεί από αυτό, στράφηκαν κατά του κράτους, επιρρίπτοντας κατά βάση την ευθύνη της πορείας του συμβολαίου στην ΕΘΝΙΚΗ.
   
   

Αγνοεί ή αποκρύπτει ο κ. Υπουργός το γεγονός ότι οι δικαιούχοι στράφηκαν κατά της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ και του ΙΓΜΕ, από κοινού και εις ολόκληρον;

Αγνοεί ή αποκρύπτει, ότι οι πλείστες των αποφάσεων της δικαιοσύνης έριξαν την ευθύνη μόνο στο ΙΓΜΕ, στις δε ελάχιστες που χρέωσαν την ευθύνη στην ΕΘΝΙΚΗ, η σχετική εισήγηση στον Άρειο Πάγο αναιρεί την εφετειακή απόφαση και την επαναφέρει την ευθύνη αποκλειστικά στο ΙΓΜΕ;

Γιατί, μερικά λεπτά αργότερα κάτω από την πίεση του Προέδρου της Βουλής να ονοματίσει την εταιρεία “που έφαγε τα λεφτά των δικαιούχων για ενημερωθεί η ελληνική κοινωνία”, ο κ. Υπουργός αναίρεσε τη δήλωσή του, λέγοντας και επαναλαμβάνοντας μάλιστα ότι “δεν ευθύνεται η ασφαλιστική”;

8. Καμιά αντίδραση τέλος δεν υπήρξε στις εκκλήσεις που του έγιναν να προβεί σε διαβούλευση και με τους εργαζόμενους (αλλά και με όποιους άλλους νομίζει, ακόμα και μία διακομματική διαβούλευση) πριν καταθέσει τη ρύθμιση για να λυθεί το θέμα, αδιαφορώντας για την αναγκαιότητα του διαλόγου, ως βασικού πυρήνα της δημοκρατίας, γεγονός που δικαιολογημένα ώθησε τον κ. Κεγκέρογλου να μιλήσει για πρακτικές του “αποφασίζουμε και διατάσσουμε”.
   
   

Με αυτά ως πρώτα συμπεράσματα από όσα είπε και όσα δεν είπε ο κ. Υπουργός, αλλά και όσα προηγήθηκαν από τότε που ανέλαβε καθήκοντα, αποκαλύπτεται μια συγκροτημένη πολιτική του κ. Σταθάκη, ελπίζουμε μόνο προσωπική, που μένει να δούμε αν έχει την ουσιαστική κάλυψη του κ. Πρωθυπουργού, συνολικά της κυβέρνησης και της Βουλής, αφού ζητήσαμε από τον Αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Βαρεμένο να μην επιτρέψει κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα στην σχετική συνεδρίαση.

Σε αυτή την πολιτική είναι εμφανής η επιρροή αυτών που αγκάλιασαν τον προηγούμενο εξυγιαντή του ΕΚΒΑΑ “Πτέραρχο Κωστόπουλο” που κατασυκοφάντησε ως λαμόγια τους εργαζόμενους και όλες τις προηγούμενες διοικήσεις του ΙΓΜΕ γι’ αυτό το Συμβόλαιο.

Αυτή η πολιτική δικαιολογεί την επιλογή του ΥΠΕΝ:

1) να ξεζουμιστεί αρχικά ο προϋπολογισμός του 2016 και σχεδόν κάθε είδους αποθεματικό,

2) να μη ζητήσει από το ΥΠΟΙΚ ούτε καν την έκτακτη επιχορήγηση των 1.000.000€ που με απόλυτο τρόπο δεσμεύτηκε το ΓΛΚ να εισηγηθεί θετικά για τη χορήγησή της,

3) να μην προωθήσει ούτε καν την πρώτη δίμηνη επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού του 2017, και

4) να δοθεί στο τέλος πράσινο φως για τις αναγκαστικές κατασχέσεις.

Αυτή η πολιτική μόνο εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Όχι μόνο σε βάρος των συνταξιούχων συναδέλφων μας. Ούτε μόνο σε βάρος των σήμερα εργαζόμενων, που το ΥΠΕΝ τους κατέστησε μεθοδευμένα σε όμηρους και εξιλαστήρια θύματα αυτής της πολιτικής του. Όσο κυρίως σε βάρος του ΙΓΜΕ που αντί αναβάθμισης οδηγείται στην απαξίωση, και εν τέλει σε βάρος του ελληνικού λαού που στερείται τις υπηρεσίες και το ρόλο του Ινστιτούτου.

Η ευθύνη πλέον είναι στον Πρωθυπουργό της Χώρας!




Β) Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ κ. ΛΙΑΚΟ, Υφυπουργό στον Πρωθυπουργό

Με αναμενόμενο ότι οι θέσεις του κ. Σταθάκη στη Βουλή δεν θα διέφεραν από όσα είχε παρουσιάσει κατά τη συνάντηση με το Συνδικάτο, αναδεικνύεται και εκ των υστέρων η ιδιαίτερη σημασία της απεργιακής κινητοποίησης της Τετάρτης στο Μαξίμου, αφού με αυτή άνοιξε ένα νέο πεδίο διαλόγου, στο επίπεδο πλέον της ηγεσίας της κυβέρνησης.

Η συνάντηση με τον υφυπουργό κ. Λιάκο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ενδιαφέρουσα, τόσο για τη μεγάλη διάρκειά της (μιάμιση ώρα), όσο και για το ουσιαστικό περιεχόμενό της. Θετική αίσθηση προκάλεσε το κλίμα καλοπιστίας που επέδειξε ο κ. Λιάκος, και μένει να δούμε τις επόμενες μέρες αν αυτό δεν ήταν πραγματικό.

Σ’ αυτό το κλίμα ήταν η αρχική δήλωση του κ. Λιάκου για τον πολύτιμο ρόλο του ΙΓΜΕ στην πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με τον συμβουλευτικό και μελετητικό-ερευνητικό του ρόλο. Οι επόμενες αναφορές του κ. Λιάκου ήταν στο ίδιο κατά βάση πλαίσιο αυτών που ανέφερε στη Βουλή ο κ. Σταθάκης, αφού αυτή την ενημέρωση είχε από τον Υπουργό όπως μας ενημέρωσε. Ωστόσο, όπως από τον ίδιο αποτυπώθηκε στη συζήτηση, η ενημέρωση που είχε φαίνεται πως εστιάστηκε στις πρωτοβουλίες για το ξεμπλοκάρισμα των λογαριασμών, τον διορισμό διοίκησης και την επίλυση του θέματος της μισθοδοσίας μας, με όριο τις 15-7-2017. Δήλωσε βέβαια ότι γνώριζε για την αντίρρηση του κ. Σταθάκη, σε ότι αφορά τις αποζημιώσεις που οφείλει το ΙΓΜΕ λόγω του συμβολαίου της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ.

Από την πλευρά του Συνδικάτου, με την παρουσία του προέδρου του ΕΚΑ και του Γ.Γ της ΟΜΕ, εστιάσαμε σε αυτό το τελευταίο, το μέλλον του ΙΓΜΕ, αναδεικνύοντας το σημερινό ρόλο, δυνατότητες και δραστηριότητες του ΙΓΜΕ που έχουν ανασταλεί, και τις ελάχιστες προϋποθέσεις για έναν ρόλο που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες μιας ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Ως τέτοιες αναδείξαμε την ανάγκη προσλήψεων, άμεσης έγκρισης της χρηματοδότησης όλων των έργων που έχουν δρομολογηθεί, και της έναρξης ενός έντιμου και ουσιαστικού διαλόγου με όλους τους δικαιούχους για την επίτευξη ενός δίκαιου εξωδικαστικού συμβιβασμού. Λύση που έχουμε προτείνει ήδη επί υπουργού Σκουρλέτη, από την Άνοιξη του 2016, όταν έκλεισε αμετάκλητα το θέμα με την 74/2016 απόφαση του Άρειου Πάγου.

Διαπιστώσαμε ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον του κ. Υφυπουργού να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη αντίληψη της κατάστασης, επωφελούμενος από την εξαντλητική ανάδειξη όλων των πλευρών των θεμάτων αυτών.

Δεσμεύτηκε ότι θα υπάρξει άμεση ενημέρωση τις επόμενες δυο-τρεις μέρες του κ. Πρωθυπουργού, ενώ συμμεριζόμενος την ανάγκη ενός ουσιαστικού διαλόγου για όλα τα προβλήματα του ΙΓΜΕ, δεσμεύτηκε να εξετάσει τον τρόπο δρομολόγησής του. Τέλος, προς επιβεβαίωση της κοινής αντίληψης για τον ουσιαστικό διάλογο, δεσμεύτηκε ότι θα επιχειρήσει να μας ενημερώσει άμεσα για το περιεχόμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας του ΥΠΕΝ.

Επίσης δέχτηκε ότι το κομβικό σημείο όλων των προβλημάτων του ΙΓΜΕ όπως έχουν σήμερα διαμορφωθεί είναι το θέμα των αποζημιώσεων και του Α.Σ. της ΕΘΝΙΚΗΣ. Αφού δε είχε ήδη ενημερωθεί για όλες τις προσπάθειες του Συνδικάτου αντιμετώπισης του Θέματος από το 2000 και ειδικότερα και στην περίοδο Λιβιεράτου και Σκουρλέτη-Νεφελούδη με την επιτροπή για την εξωδικαστική ρύθμιση και την ένταξη τη λύσης στα ληξιπρόθεσμα, βρήκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τις απόψεις μας.

Επειδή είναι γνωστό ότι όλα στην ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος επιχειρήθηκε στην ολοκλήρωση της συζήτησης από πλευράς Συνδικάτου να καθοριστεί ένα σαφές χρονοδιάγραμμα, χωρίς να γίνει κατορθωτό. Υπήρξε όμως μια υπόσχεση ότι μέσα στην βδομάδα θα μας γίνει κάποια ενημέρωση. Παράλληλα κάναμε σαφές ότι με αυτή τη στάση του ο Υπουργός μας έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο. Τέλος, ζητήσαμε από τον Υφυπουργό να αποτραπεί το όποιο νομοθετικό πραξικόπημα μεθοδεύει ο κ. Σταθάκης.




Συνδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η Παρασκευή, 16-6-2017, αναδεικνύεται σαν μια μέρα με ενδιαφέρουσες δυναμικές. Τόσο η συζήτηση στη Βουλή, όσο και η συζήτηση με τον κ. Λιάκο, υπήρξαν ευκαιρίες να αναδειχθούν πληρέστερα οι πραγματικές παράμετροι της σημερινής κρίσης στο Ινστιτούτο.

Εκτιμούμε ότι η επιχείρηση παραπληροφόρησης που επιχείρησε ο κ. Σταθάκης, όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά μάλλον εξετέθη.

Ελπίζουμε να έγινε σε όλους μας πλέον αντιληπτό ότι ο αντίπαλος είναι εκτός των τειχών.

Βήμα το βήμα προχωρούμε τις θέσεις μας, έχοντας υπόψη ότι ο δρόμος είναι δύσβατος και μακρύς.

Το ΙΓΜΕ θα αναβαθμιστεί ουσιαστικά και οι εργαζόμενοι θα δικαιωθούμε, με επιμονή, υπομονή και προσήλωση στο στόχο.

Προέχει όμως η ενότητα όλων των εργαζόμενων στο Ινστιτούτο, μέσα από ένα και μόνο ένα πολυκλαδικό σωματείο. Το Συνδικάτο ΙΓΜΕ.

Μείναμε πολύ λίγοι και γνωριζόμαστε πολύ καλά όλοι μεταξύ μας. Αναγκαία η διασφάλιση των προϋποθέσεων ανάδειξης των δημιουργικών ικανοτήτων κάθε συναδέλφου μας, έστω και από την διαφορετική πολιτική προσέγγιση που μπορεί να υπάρχει μεταξύ μας. Άλλο τόσο αναγκαία όμως και η συστράτευση σε συλλογικές δράσεις με στόχο την κατάκτηση και προάσπιση των δικαιωμάτων του συνόλου, των εργαζόμενων του ΙΓΜΕ. Όποτε επιχειρήθηκε και στο παρελθόν στο όνομα του ρεαλισμού η άσκηση φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού τα αποτελέσματα για όλους μας και κυρίως για το ΙΓΜΕ ήσαν καταστροφικά

Η ερχόμενη εκλογική διαδικασία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία για την κατάκτηση αυτής της ενότητας στην δράση και όπου οι εργαζόμενοι έχουν τώρα την κύρια ευθύνη αφού καλούνται να επιλέξουν με την ψήφο τους το νέο ΔΣ.



ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ

Ο Πρόεδρος		Ο Γεν. Γραμματέας
	`
Δημήτρης Μπάτης		Γιάννης Μαυρογιάννης

Πέντε ιστορικά κτίρια της Αθήνας ανοίγουν τις πόρτες τους για να υποδεχθούν το Άνοιγμα στην Πόλη του Φεστιβάλ Αθηνών. Το νεοκλασικό οικοδόμημα του Μικρού Χρηματιστηρίου με την εντυπωσιακή εσωτερική διακόσμηση φιλοξενεί δύο παραστάσεις: Στο στόμα του λύκου από την Ομάδα Πλεύσις σε σκηνοθεσία Αντώνη Κουτρουμπή και Οι κόρες - Η νέα ποιητική της Αθήνας από την ομάδα bijouxdekant σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Στον νεογοτθικό ναό της Αγγλικανικής εκκλησίας του Αγίου Παύλου η Χριστίνα Μαξούρη θα δώσει μια συναυλία με τίτλο 20+1 μεταπολεμικά λαϊκά τραγούδια με μπαρόκ ορχήστρα, όπου για πρώτη φορά θα ερμηνευτούν ρεμπέτικα τραγούδια σε μπαρόκ διασκευή. Στο εμβληματικό βιομηχανικό συγκρότημα του Παλαιού Ατμοηλεκτρικού Σταθμού της ΔΕΗ στο Νέο Φάληρο, η Αγγελική Γκιργκινούδη με την ομάδα viceversa δίνουν την παράσταση Πεντηκοστή του Νταίηβιντ Έντγκαρ με τη συμμετοχή ηθοποιών και προσφύγων από 13 χώρες. Στην Ελευσίνα, Το Παλαιό Ελαιουργείο, ένα σαπωνοποιείο του 19ου αιώνα που έχει μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού, φιλοξενεί την παράσταση Λουιζέττα: το καμαρίνι μιας επανάστασης από την ομάδα ODCEnsemble σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα συμμετέχουν σε μία τέτοια παραγωγή μαζί με τους καλλιτέχνες ηθοποιούς, μουσικούς και εικαστικούς, μαθητές με ειδικές δεξιότητες από το Ειδικό Γυμνάσιο Ελευσίνας. Και τέλος, άλλος ένας μη θεατρικός χώρος που φέτος γίνεται και αυτός θεατρικός για τις ανάγκες του Ανοίγματος στην Πόλη, είναι το κτίριο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που βρίσκεται μέσα σε μία έκταση 250 στρεμμάτων στην περιοχή του Βοτανικού. Εκεί θα φιλοξενηθεί η παράσταση Το ξύπνημα της μνήμης. Παιδιά - πρόσφυγες του ελληνικού Εμφυλίου από την Εταιρεία Θεάτρου Παίκτες σε σκηνοθεσία Μαρίας Σάββα.



Έλλη Παπακωνσταντίνου – ODC Ensemble

Λουιζέττα: το καμαρίνι μιας επανάστασης



ΠΑΛΑΙΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

22-25 Ιουνίου, 21:00



Η επανάσταση παίρνει τη μορφή ενός αναλλοίωτου φαινομένου που μας πιέζει από όλες τις πλευρές και που το ονομάζουμε Αναγκαιότητα. Μπροστά σε τούτο το ανεξιχνίαστο κράματου καλού και του κακού ορθώνεται το «Γιατί;» της Ιστορίας.
Βικτόρ Ουγκώ, 1793.

Λουιζέττα (όπως αποκαλούσε χαϊδευτικά την καρμανιόλα ο Μαρά) της Έλλης Παπακωνσταντίνου διαδραματίζεται στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας, όπου παρακολουθούμε τα γυρίσματα μιας ταινίας με θέμα την αστική δημοκρατία και τη Γαλλική Επανάσταση. Τι συμβαίνει, όμως, στα διαλείμματα των γυρισμάτων; Πώς σχετίζεται ο σημερινός άνθρωπος με το τρίπτυχο «ελευθερία-ισότητα-αδερφοσύνη»; Στην παράσταση ακούγονται κείμενα των Ζαν Πωλ Μαρά, Ραούλ Βανεγκέμ, Ζαν Ζακ Ρουσσώ, Γκυ Ντεμπόρ, Χάινερ Μίλλερ, αποσπάσματα από την Μαχαμπαράτα, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 κ.ά.
Μεγάλος πρωταγωνιστής όμως είναι οι μαθητές με ειδικές δεξιότητες του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Ελευσίνας, που συνεργάζονται με ηθοποιούς, μουσικούς και εικαστικούς.
Η παράσταση θα έχει περιπατητικό χαρακτήρα, ενώ αποτελεί συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών με την Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, και επιστέγασμα μιας ευρύτερης συνεργασίας της ομάδας ODCEnsemble με το Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο Ελευσίνας, στο πλαίσιο του προγράμματος EuropeGrandCentral.

Κείμενο - Σκηνοθεσία:Έλλη Παπακωνσταντίνου
Μουσική:Τηλέμαχος Μούσας
Δραματουργική συνεργασία:Στέλλα Ράπτη, Φιλήμων Πατσάκης
Βίντεο:Παντελής Μάκκας
Xορογραφία:Αθανασία Κανελλοπούλου
Σκηνικά - Κοστούμια:Τέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Φωτισμοί:Ολυμπία Μυτιληναίου
Βοηθός σκηνοθέτη:Αναστασία Κατσιναβάκη
Παίζουν: AdrianFrieling, Αναστασία Κατσιναβάκη, Δάφνη Μαρκάκη, Αντώνης Πριμηκύρης, Άλκηστις Πολυχρόνη, Ρόζα Προδρόμου, Θοδωρής Σκυφτούλης, καθώς και εθελοντές, εκπαιδευτικό προσωπικό και μαθητές του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Ελευσίνας
Μουσικός επί σκηνής:Νεφέλη Μαρκάκη
Συμμετέχει ως τραγουδίστρια:Νάσια Γκόφα

Συμπαραγωγή:Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Διάρκεια : 120’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό:15€, Φοιτητικό:10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων:5€



Ποιμενίδης, Ντημητρίνα Πουέβα, Κρις Ραντάνοφ, Σαϊέν Σαμάντ,Αϊντίμ Τζοϋμάλ, Λίλιτ Τουμασιάν, Γιάννης Τσορτέκης

Τιμές εισιτηρίων, Κανονικό:15€, Φοιτητικό:10€, ΑΜΕΑ:5€, Ανέργων:5€

Διάρκεια: 1 ώρα και 45’ χωρίς διάλειμμα



Χριστίνα Μαξούρη

20+1 μεταπολεμικά λαϊκά τραγούδια με μπαρόκ ορχήστρα



ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, Φιλελλήνων 29

27-29 Ιουνίου 2017, 21:00



Η αρχοντιά του ρεμπέτικου της Μεταπολεμικής περιόδου συναντά τον συναισθηματισμό της μπαρόκ μουσικής του 17ου αιώνα. Τα μπουζούκια και η κιθάρα δίνουν τη θέση τους στη βιόλα ντα γκάμπα και στα βιολιά, δημιουργώντας ένα συμπαγές και καλλιεπές αστικό μουσικό περιβάλλον για τη δωρική φωνή της Χριστίνας Μαξούρη. Η ξεχωριστή ερμηνεύτρια, μετά από ποικίλες προσεγγίσεις του ρεμπέτικου τραγουδιού, καλεί τον έμπειρο διευθυντή ορχήστρας και ενορχηστρωτή Μιχάλη Παπαπέτρου και μερικούς από τους εξέχοντες ερμηνευτές της παλαιάς μουσικής να περπατήσουν μαζί σε ρεμπέτικους δρόμους και μπαρόκ μονοπάτια. Ανακατεύουν πενιές και δοξαριές και συστήνουν μιαν ιδιότυπη συναυλία, με μυσταγωγική, πλην όμως μερακλίδικη ατμόσφαιρα, στην Αγγλικανική εκκλησία του Αγίου Παύλου. Ερμηνεύτρια και μουσικοί καλούν την πολυσχιδή Λένα Κιτσοπούλου να εισέλθει σ’ αυτόν τον ελκυστικό κόσμο, τραγουδώντας με τον δικό της μοναδικό τρόπο κάποια από τα τραγούδια.



Επιλογή τραγουδιών - Ερμηνεία: Χριστίνα Μαξούρη
Μεταγραφή μουσικού υλικού - Ενορχήστρωση:Μιχάλης Παπαπέτρου
Σκηνοθετική επιμέλεια:Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνογραφική επιμέλεια:Ευαγγελία Θεριανού
Ηχητικός σχεδιασμός - Ηχοληψία:Γιάννης Παξεβάνης
Φωτιστικός σχεδιασμός: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη - παραγωγής:Νουρμάλα Ήστυ
Μουσικοί:Χαράλαμπος Καρασσαβίδης(μπαρόκ βιολί), Αγγελική Κασδά (μπαρόκ βιολί), Ηλέκτρα Μηλιάδου (βιόλα ντα γκάμπα), Ιάσων Ιωάννου (μπαρόκ τσέλο), Δημήτρης Τίγκας (βιολόνε)
Φιλική συμμετοχή:Λένα Κιτσοπούλου

Εκτέλεση παραγωγής :Κατερίνα Μπερδέκα



Διάρκεια : 75’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€, Φοιτητικό: 10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων: 5€





Μαρία Σάββα – Εταιρεία Θεάτρου Παίκτες

Το ξύπνημα της μνήμης. Παιδιά - πρόσφυγες του ελληνικού Εμφυλίου



ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, Ιερά Οδός 75

27-30 Ιουνίου, 20:00



Βασισμένο σε προσωπικές μαρτυρίες και ιστορικά ντοκουμέντα από το βιβλίο «Παιδιά του Ελληνικού Εμφυλίου-Πρόσφυγες και Πολιτική της Μνήμης» της RikiVanBoeschoten και LoringM.Danforth

Παιδιά που ξεριζώθηκαν από τα χωριά τους και βίωσαν την καταστροφή, προσφυγόπουλα είτε στις Ανατολικές χώρες είτε στις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης. Σ’ αυτή την παράσταση, που βασίζεται σε ιστορικά ντοκουμέντα και σε προσωπικές μαρτυρίες από το βιβλίοΠαιδιά του ελληνικού Εμφυλίου.Πρόσφυγες και πολιτική της μνήμης(εκδόσεις Αλεξάνδρεια) που υπογράφουν η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν και ο Λόρινγκ Ντάνφορθ, οι εξιστορήσεις παιδιών γίνονται μέρος μιας συλλογικής βιωματικής αφήγησης, μιας κοινής ιστορίας για τη βίαιη αποκοπή από τη μάνα, την οικογένεια και το σπίτι-πατρίδα. Ζωντανεύει έτσι ένας ιδιότυπος χορός από γερασμένα παιδιά που θυμούνται γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν, σε μια σκηνική σύνθεση που επιζητεί να ξυπνήσει την ενσυναίσθηση γι’ αυτό που συμβαίνει σήμερα δίπλα μας.

Στην παράσταση χρησιμοποιήθηκε φωτογραφικό υλικό των αρχείων του Ερυθρού Σταυρού που περιέχονται στο βιβλίο της Τασούλας Βερβενιώτη «Αναπαραστάσεις της Ιστορίας. Η Δεκαετία του 1940».

Η παράσταση ξεκινά από τους εξωτερικούς χώρους της Γεωπονικής σχολής και καταλήγει στην αίθουσα του Γεωργικού μουσείου που βρίσκεται στον χώρο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου όπου θα συνεχιστεί το μεγαλύτερο μέρος της.

Ώρα προσέλευσης: 19.45, στη β΄ πύλη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, όπου οι επισκέπτες θα χωριστούν σε ομάδες και θα ξεκινήσει η περιήγηση στους εξωτερικούς χώρους.

Πάρκινγκ θεατών: Κατά μήκος της Ιεράς Οδού και πάνω στο πεζοδρόμιο (από την πλευρά της εισόδου), που έχει διαμορφωμένο πάρκινγκ.

Σκηνοθεσία:Μαρία Σάββα
Δραματουργία:Μαρία Σάββα, με τη συμβολή της ομάδας
Εικαστική εγκατάσταση - Κοστούμια:Μαρία Καραθάνου
Φωτισμοί:Γιώργος Αγιαννίτης
Videomapping:COM.ODD.OR
Μουσική επιμέλεια-διδασκαλία & Τραγούδι-φωνητικός αυτοσχεδιασμός:Αγγελική Τουμπανάκη
Βοηθοί σκηνοθέτη:Νόρα Τολίδου, Βασίλης Ψυλλάς, Φοίβος Παπακώστας
Ηθοποιοί:Θωμάς Καζάσης, Μαρία Σάββα, Άννα Χανιώτη, Γιώργος Ψυχογυιός, Φαίδρα Παπανικολάου, Κώστας Ξυκομηνός, Βασίλης Ψυλλάς
Συμμετέχουν 25 ηθοποιοί/τραγουδιστές που συνοδεύουν το κοινό στην περιήγησή του στους εξωτερικούς χώρους με δρώμενα και τραγούδια.

Ευχαριστίες:Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν, για την πολύτιμη βοήθειά της, Τασούλα Βερβενιώτη, για το υλικό που παρέσχε

90’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό:15€, Φοιτητικό:10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων:5€






Γιάννης Σκουρλέτης – bijoux de kant

Οι κόρες - Η νέα ποιητική της Αθήνας



ΜΙΚΡΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, Πεσμαζόγλου 1

30 Ιουνίου - 3 Ιουλίου, 21:00



Hbijouxdekant ανοίγει το σεντούκι με την ποιητική προίκα της πόλης των Αθηνών για να την απλώσει στο νυφικό κρεβάτι. Ο λόρδος Μπάυρον κι ο Παλαμάς αλλάζουν ρούχα, πετάνε πατρογονικές φορεσιές, κάπες και καπέλα, για να συναντήσουν τη μαύρη καλλονή της Λένας Πλάτωνος και τα μοντέρνα κτήρια του Ασλάνογλου. Μέσα από το παιχνίδι της Νούλας και της Νανάς τα ποιήματα για την Αθήνα γίνονται το μαγικό πασπαρτού μιας νέας ελευθερίας, μιας νέας περιπλανώμενης ποίησης, που ανακαλύπτει εκ νέου την πόλη που της ανήκει. Hbijouxdekant αφηγείται τις μουσικές, τα τοπία, τις λέξεις αυτού του αρχαίου βρέφους. Το παλιό που βαραίνει και το νέο που καταργεί τη βαρύτητα του κληροδοτήματος απαγγέλλουν και υπόσχονται. Ένα ακρόαμα απεξάρτησης, σε αναζήτηση μιας νέας συνθήκης ελευθερίας για την Αθήνα που είμαστε όλοι εμείς.



Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Σκηνογραφία - Κοστούμια:Γιάννης Σκουρλέτης
Ποιητική ανθολόγηση:Χριστόφορος Λιοντάκης
Κείμενο:Γλυκερία Μπασδέκη
Συνεργάτις σκηνοθέτις:Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Συνεργάτης Σκηνογράφος-Γλυπτικές Συνθέσεις::Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Συνεργάτις ενδυματολόγος:Δήμητρα Λιάκουρα
Παίζουνη Λένα Δροσάκη και η Άλκηστις Πουλοπούλου
Συμμετέχει 15μελής χορός
Φιλική συμμετοχή:Μαρία Κίτσου

Διάρκεια 100’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€, Φοιτητικό: 10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων: 5€



Φωτογραφικό υλικό σε υψηλή ανάλυση, στο http://greekfestival.gr/gr/press

Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Ο πολιτισμός είναι η κοινή μας γλώσσα!

Ξεκινά σήμερα Δευτέρα 19/06/2017 και θα ολοκληρωθεί την Τρίτη 27/06/2017 η ηλεκτρονική υποβολή της αίτησης – υπεύθυνης δήλωσης των υποψηφίων για την εισαγωγή στις Σχολές Ανθυποπυραγών και Πυροσβεστών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας για το ακαδημαϊκό έτος 2017 – 2018.

Η ηλεκτρονική υποβολή της αίτησης – υπεύθυνης δήλωσης των υποψηφίων θα γίνεται μέσω του http://www.fireservice.gr/pyr/site/home/Various/Panel/index_panel.csp.


Πληροφορίες για το διαγωνισμό θα βρείτε: ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής γιορτάζεται και φέτος για 7η συνεχόμενη χρονιά στην πόλη του Αγ. Δημητρίου-
Ενώνουμε και πάλι τις 'φωνές μας' με άλλες 50 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, από τις Πρέσπες έως την Αρχαία Ολυμπία, την Αλεξανδρούπολη έως τον Άγιο Νικόλαο και από τη Κόρινθο έως τη Ρόδο!

Φέτος σε τρία σημεία κεντρικά και αγαπημένα σημεία της πόλης: στην πλατεία Αλ. Παναγούλη, στο αίθριο του Στρογγυλού και στην πλατεία Αγίου Δημητρίου, θα γιορτάσουμε τη Μουσική και θα δώσουμε χώρο και ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να μας παρουσιάσουν τη δουλειά τους! Ταυτόχρονα όμως ετοιμάζουμε για όλους εσάς πολλές μουσικές εκπλήξεις!

Ήχοι, μελωδίες, μουσικά σχήματα, pop, rock, hard rock, blues, reggae, jazz, έντεχνο θα συνθέσουν το σκηνικό για να γιορτάσουμε μαζί την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού, αλλάζοντας τους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας!

Βγείτε, ανακαλύψετε τη πόλη μετά μουσικής, περιηγηθείτε ανάμεσα στις μελωδίες και τα χρώματα των καλλιτεχνών, γνωρίστε μουσικές κοινότητες και αφεθείτε μαζί μας στους ρυθμούς της καρδιάς και στη δύναμη της μουσικής…-

Σε κατάληψη του υπουργείου Εσωτερικών έχουν προχωρήσει από τα ξημερώματα οι συμβασιούχοι και εργαζόμενοι στους δήμους, στο πλαίσιο σχετικής απόφασης της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ.
Υπενθυμίζεται ότι αποφάσισε την Κυριακή 18 Ιούνη -σε έκτακτη συνεδρίασή της- κινητοποιήσεις για να πληρωθούν και να μην απολυθούν οι συμβασιούχοι, βάσει της απόφασης του Ελεγκτικού, ζητώντας παράλληλα τη μετατροπή ΟΛΩΝ των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.

Οι εργαζόμενοι κατάφεραν να μπουν στο κτήριο και να το καταλάβουν το γραφείο του υπουργού Πάνου Σκουρλέτη, αιφνιδιάζοντας την ασφάλεια και τους αστυνομικούς. Έχουν, μάλιστα, αναρτήσει ένα πανό στο οποίο αναγράφεται «Φτάνει πια! Καμία απόλυση συμβασιούχων».

ΠατήστεΕΔΩγια να δείτε βίντεο από το εσωτερικό του υπουργείου, το οποίο κατέλαβαν οι εργαζομένοι.

Αν ένα πράγμα δεν έχει λείψει από τα Εξάρχεια, είναι οι συγκεντρώσεις της αστυνομίας. Χιλιάδες φορές έχουν συγκεντρωθεί, όλες οι φυλές. Με μπλε και πράσινες στολές (ή με πολιτικά και αξύριστους ασφαλίτες σε μοτοσυκλέτες), με μοτοπορείες της ΔΙΑΣ, της ΔΕΛΤΑ, της ΖΗΤΑ, με ρίψη δακρυγόνων, κρότου-λάμψης, με πυροβολισμούς στον αέρα... Αλλά και πυροβολισμούς στην ευθεία.

Δεν μπορεί να έχει παράπονο η άρχουσα τάξη: οι άνθρωποί της την έχουν εκπροσωπήσει επάξια στο "γαλατικό χωριό".

Άλλο ένα σώμα της αστυνομίας, οι μπάτσοι με το σκουφί της δημοκρατίας, θέλουν κι αυτοί να νοιώσουν την εμπειρία. Σιγά το νέο.

Θα αντισταθούμε στο πειρασμό να χάσουμε χρόνο να επιλέξουμε ερμηνεία στον λαβύρινθο των πιθανοτήτων για αυτή την επιλογή. Μπορεί να είναι "επικοινωνιακή επίθεση" στον αναρχικό χώρο, μπορεί στρώσιμο εδάφους για καταστολή, μπορεί να είναι καμαρίγιες σε αστυνομία και πολιτική, μπορεί οτιδήποτε.

Δύσκολα πάντως μπορούμε να αγνοήσουμε και το περιστατικό στο gaypride. Εκεί υπήρξε παρουσία αστυνομικών, ως οργανωμένοι συμμετέχοντες. που αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά από μέρος των συγκεντρωμένων, και αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο μπλοκ του Σύριζα. Έχουν μια κοινή οσμή αυτά τα δύο γεγονότα που αν δεν είναι παραπλανητική, δείχνει τουλάχιστον μια απόπειρα να χτιστεί ένα νέο αστυνομικό πρόσωπο, "ανθρώπινο και δημοκρατικό".

Να χτιστεί επικοινωνιακά, ως μάσκα, γιατί από μέσα δεν υπάρχει τίποτα. Όπως και τα μνημόνια φόρεσαν μάσκα, όπως και η επέλαση του κεφαλαίου ονομάστηκε "μεταρρυθμίσεις".

Η "επικοινωνία" κάνει θαύματα, μέχρι να της βάλει το μαχαίρι στο λαιμό η πραγματικότητα.

Η σοσιαλδημοκρατία κάνει θαύματα, μέχρι να της βάλει το μαχαίρι στο λαιμό η πραγματικότητα.

Γιατί να θυμόμαστε: αν η αστυνομία δέρνει λιγότερο σήμερα από ότι πριν 5 χρόνια, αυτό οφείλεται στο ότι η κοινωνία κάθεται στη γωνία με κατεβασμένο κεφάλι. Βέβαια, προς όσους επιλέγουν να αντισταθούν, ισχύει απαράλλακτο το γνωστό δόγμα «κεφάλι που σηκώνεται, θα κόβεται» που ανέκαθεν χαρακτήριζε με συνέπεια τους διαχειριστές του κράτους, είτε δεξιούς, είτε «αριστερούς».

Αυτή η πραγματικότητα είναι που επιτρέπει να εμφανίζονται θαύματα, όπως αυτό του συνδικαλιστή, αντιρατσιστή, δημοκράτη μπάτσου που κάνει μπλοκ στο gaypride, και συγκεντρώσεις στα Εξάρχεια.

Όπως και να'χει, εμείς και τουλάχιστον όλο το κομμάτι του Αθηναϊκού αναρχικού χώρου που έχει τα Εξάρχεια ως ζωτικό πολιτικό χώρο, εκεί θα είναι και στις 29/5, και την προηγούμενη, και την επόμενη, εκεί είναι κάθε μέρα. Αν τελικά αυτό το κάλεσμα της ΠΟΑΣΥ είναι ντουφεκιά στον αέρα ή θα το πάνε μέχρι τέλους, μένει να το δούμε. Ο αέρας της "πρόκλησης" που συνιστά, έχει κάτι το συμμορίτικο, η πολιτική του βαρύτητα είναι μόνο σε επίπεδο "επικοινωνίας", για εμάς δεν είναι και δεν θεωρούμε ορθό να γίνει, "ζήτημα πρώτης γραμμής".

Από εκεί και πέρα τα Εξάρχεια έχουν ιστορία, έχουν παρελθόν, παρόν και μέλλον και το μόνο που δεν θα γίνουν είναι πλυντήριο του κράτους. Δυστυχώς, στην πρόταση της αστυνομίας για ανοιχτό δημοκρατικό διάλογο (κάτι που είναι και αυτό κατασκεύασμα των ΜΜΕ, στο κείμενο της ΠΟΑΣΥ δεν λέει τίποτα τέτοιο) δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε θετικά.Για κάτι τέτοιοθα χρειαζόμασταν την γνώμη κι άλλων, όπως για παράδειγμα του Μιχάλη Καλτεζά ή του Αλέξη Γρηγορόπουλου.Και όλοι ξέρουμε, και οι μπάτσοι που καλούν, γιατί αυτό δεν είναι δυνατό.

Το επικοινωνιακό σκουφί της δημοκρατίας φαίνεται πως δεν ελάττωσε ούτε την αμετροέπεια ούτε την προδιάθεση για ύβρη των αστυνομικών και της άρχουσας τάξης που τους διευθύνει.

Παρασκευή 23, Σάββατο 24 & Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

| 21:00

είσοδος ελεύθερη



Μια site-specific παρουσίαση του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων για τρεις μόνο παραστάσεις.



“Δύο αυτοκτονίες. Αυτό το εικόνισμα μέσα στα χέρια της – τι παράξενο, τι ανήκουστο για αυτοκτονία! Ένας τέτοιος θάνατος περιέχει ήδη μέσα του το στοιχείο της γλυκύτητας και της ταπεινοφροσύνης. Ένας τέτοιος θάνατος δεν έχει μέσα του κανένα παράπονο, καμία γκρίνια: απλούστατα δεν μπορούσε πια να ζήσει. Δεν το ήθελε ο θεός και πέθανε προσευχόμενη. Έτσι, υπάρχουν πράματα που μπορεί να φαίνονται απλούστατα, κι όμως δεν παύουν να μας αναγκάζουν να τα συλλογιστούμε πολύ και να μας κάνουν ώρες ώρες να πιστεύουμε πως ειμαστε εμείς ένοχοι. Αυτή η τόσο γλυκιά ψυχή, που πήγε μόνη της στον θάνατο, δεν παύει να σε βασανίζει ό,τι κι αν κάνεις.”



Η εξαιρετική νουβέλα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκυ δίνει το έναυσμα για την ενασχόληση με ένα θέατρο λόγου που φανερώνει στον ερμηνευτή όλα τα πεδία επεξεργασίας, διανοητικής και συναισθηματικής, που μπορούν να χτίσουν την τεχνική του και να ελευθερώσουν τον φαντασιακό του χώρο. Ερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο ο ερμηνευτής συστηματοποιεί τα μέσα του και διευρύνει τα όριά του προκειμένου να συνδεθεί με τους όρους και τις έννοιες του κειμένου. Η λέξη και το κείμενο -ως σύνολο λέξεων- εμπεριέχει τον χώρο της ερμηνείας, της προσωπικής εμπλοκής και της ελευθερίας του ερμηνευτή. Η άσκηση πάνω στο κείμενο, η σωματοποίηση των εννοιών του και η αναζήτηση της συγκινησιακής του ταυτότητας αποτελούν τα ζητούμενα του εργαστηρίου. Ο λόγος γίνεται το όχημα για να βρεθεί το σώμα και η δράση, ενώ ανοίγει την επικοινωνία με τον φαντασιακό ήρωα που ενυπάρχει στον καθένα μας.



Το εργαστήριο διανύει την έβδομη χρονιά λειτουργίας του και δουλεύει με επαγγελματίες ηθοποιούς, σπουδαστές και ερασιτέχνες.



Στη εκδοχή μας της Ήμερης, το λόγο παίρνει το κορίτσι που αυτοκτονεί, ενώ ο αφηγητής της νουβέλας γίνεται ένας παρατηρητής της ζωής του. Πολλές εκδοχές του κοριτσιού έρχονται να φωτίσουν την ιστορία από την πλευρά του θύματος, που δεν είναι άλλο από ένα κορίτσι που ήθελε να χαρεί τη ζωή και να αγαπηθεί, αλλά δεν άντεξε.





Διδασκαλία - Σκηνοθεσία:Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου |Επιμέλεια φωτισμών:Βασιλική Γώγου | Φωτογραφίες: Ματίνα Ζαφείρη, Δημήτρης Αγαρτζίδης |Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Άννα Αποστολίδου, Νατάσα Αγγελοπούλου, Βασιλική Γώγου, Ματίνα Ζαφείρη, Κάτια Καντούρη, Γεωργία Μούλου, Σοφία Μπουραντώνη, Δημήτρης Παναγόπουλος, Μαριλένα Ρούσσου



Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Περισσότερες πληροφορίες: www.elephastiliensis.gr

_______________________________________________________________



ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ

Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α

Κυψέλη

213 00 40 496

69 45 34 84 45

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

site|facebook|instagram|twitter

ΠΡΟΣΒΑΣΗ

με αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα|με λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8|με τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14|(στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4|με ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)